کتاب حاضر، بیان نکات گوناگونی در موضوعات دینی، اخلاقی، اجتماعی، علمی، بهداشتی و… است.
در این نوشتار با استناد به آیات، روایات، حکایات (داستان های کوتاه) و دیدگاه های علمی برخی از دانشمندان به بیان نکاتی در زمینه علم و دانش، ایمان به خدا، رهبری مردم، عوالم ناسوتی و لاهوتی، اعتماد به نفس، قرآن کریم، زهد، شعر، استعمار، حق طلبی، صداقت، حکمت کودکانه، اصلاح نگرش، خوش خلقی، رویای صادقه، خوش خیالی، مرجعیت، دین داری موسمی، تفرقه، فرصت شناسی، سیاست، نظم و انضباط، طمع ورزی، دموکراسی، گناه شناسی، تملق اطرافیان، گفتمان حق و بسیاری دیگر از موضوعات متفرقه به صورتی اجمالی بیان شده است.

مطالعه تاریخ و سرگذشت پیشینیان و بررسی حوادث تلخ و شیرین گذشته و ارزیابی و ریشه یابی فراز و فرود قدرتها، حکومتها، شخصیت ها و تمدن ها فوائد و آثار بسیار سودمند و مفیدی را به همراه دارد.
کتاب حاضر، بیان نکات گوناگونی در موضوعات دینی، اخلاقی، اجتماعی، علمی، بهداشتی و… است.
در این نوشتار با استناد به آیات، روایات، حکایات (داستان های کوتاه) و دیدگاه های علمی برخی از دانشمندان به بیان نکاتی در زمینه علم و دانش، ایمان به خدا، رهبری مردم، عوالم ناسوتی و لاهوتی، اعتماد به نفس، قرآن کریم، زهد، شعر، استعمار، حق طلبی، صداقت، حکمت کودکانه، اصلاح نگرش، خوش خلقی، رویای صادقه، خوش خیالی، مرجعیت، دین داری موسمی، تفرقه، فرصت شناسی، سیاست، نظم و انضباط، طمع ورزی، دموکراسی، گناه شناسی، تملق اطرافیان، گفتمان حق و بسیاری دیگر از موضوعات متفرقه به صورتی اجمالی بیان شده است.

بررسی مبانی و «شیوه های گزینش» از «دیدگاه فقه» و آموزه های دینی موضوع این اثر می باشد.

نگارنده پس از بیان کلیاتی در این باره، به لزوم جریان شناسی افراد در گزینش تاکید کرده و معتقد است که علاوه بر توجه به سوابق افراد در این، باید بین موارد گوناگون آن فرق قائل شده و از برخی از سوابق باید چشم پوشی نمود.

وی پس از تشریح معیارها و اصولی حاکم بر گزینش، به تشریح «مبانی مشروعیت گزینش» برداشته و دلایل عقلی و نقلی آن را نیز بیان نموده است.

در پایان شیوه های گزینش و چگونگی دستیابی به صلاحیت ها بررسی شده و در این راستا راه هایی مانند: پرسش نامه، تحقیقات، مصاحبه و ارزیابی گزینش مورد توجه قرار گرفته است.

موضوع نوشتار حاضر، بررسی و واکاوی اصطلاح «اصول گرایی» و آشنایی با ریشه، اساس، معیارها و شاخص های این جریان سیاسی در ایران است. این اصطلاح از جمله واژه هایی بود که از دهه 80 به بعد به مجموعه عظیمی از تشکل ها و جریان ها اطلاق گردید که با شعار بازگشت به اسلام ناب و اصول و معیارهای خط امام در برابر جبهه اصلاح طلبان وارد عرصه سیاسی کشور گردید.

در این راستا علاوه بر تبارشناسی و تبیین معیارهای این جریان، به مقایسه آن با دیگر گفتمان ها و همچنین بررسی پیشینه گفتمان های دینی در تاریخ معاصر ایران و خاورمیانه پرداخته شده و پس از واکاوی نقش مردم و دولت در تحقق اصول گرایی به دست آوردهای اصول گرایی اشاره شده و آسیب شناسی آن نیز در دستور کار مولف قرار گرفته است.