نوشتار حاضر دارای خصوصیات زیر است:

مراجعه به منابع معتبر و دست اول و نقل مقتل از آن منابع و پرهیز از مراجعه به منابع ضعیف و غیر معتبر.

رعایت اختصار و ایجاز در نقل مطالب در عین اینکه سعی شده موارد لازم از قلم نیفتد و آنچه باید برای مردم نقل شود، مورد غفلت واقع نشده باشد.

پرهیز از نقل وقایعی که با اعتبارات عقلی سازگار نیست و یا خلاف سیره اهل بیت و یا موهن و سست می باشد، و در صورت نقل واقعه ای که معتبر و مشهور است، تحلیل و توجیه مناسب آن ارائه شده است.

ارائه تحلیل های لازم از برخی وقایع که نیازمند توضیح و تحلیل مناسب بوده است.

طرح شبهات ایجاد شده از برخی مقتل ها، و ارائه پاسخ مناسب به شبهات و پرسشها.

جلوه‌هایی از آداب «سیر و سلوک» برای جوانان است. نوشتار حاضر بر پایه هشت فصل استوار شده است. در فصل اول مباحثی چون: نگاه کلی به جوان و جوانی، عقل جوانی، جوان در کشاکش عقل و احساسات و غریزه جنسی مطرح شده است. در فصل دوم گرایش به فضایل و نیکی‌ها و گرایش به دین‌داری و اجابت دعوت انبیاء آمده است. در فصل سوم، خودشناسی و شناخت استعدادهای خاص خود، پرورش و رشد عقل، کار و کوشش و واقعیت‌پذیری آمده است. در فصل چهارم شناخت جوان و دردهای او و همچنین آفات و موانع موفقیت جوان بررسی شده است. در فصل پنجم، ابعاد مختلف زیبایی‌های دین و جذب جوانان معرفی شده است. در فصل ششم اعتماد به نفس و در فصل هفتم دوستی و دوست‌یابی جوان بررسی شده است. در فصل پایانی نیز شادی و شادابی‌های جوانان مورد دقت قرار گرفته است.

تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی خرده­ گفتمان­ های سیاسی متنوع و متفاوتی در صحنه سیاست ایران نقش­ آفرین بودند؛ گفتمان مارکسیستی، گفتمان روشن­فکری، گفتمان ملی­ گرایی و مهم­تر از همه گفتمان اسلام ناب محمدی(ص) با خوانش امام خمینی (ره)، که در نهایت با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به عنوان گفتمان برتر حیات خود را آغاز کرد و دیگر گفتمان­ ها را به حاشیه رانده و یا حذف کرد.

پس از جنگ تحمیلی و با رحلت حضرت امام (ره)، برخی خرده ­گفتمان­ ها با تفاسیر خاص خود از مبانی انقلاب اسلامی، پای به عرصه سیاسی گذاشتند که همواره خود را ذیل گفتمان اصیل انقلاب یا همان گفتمان حضرت امام (ره) می­ دانستد اما در مواردی از خطوط اصلی آن فاصله گرفته و مسیر خود را پیمودند؛ از جمله این خرده­ گفتمان­ ها “سازندگی”، “اصلاحات” و “بهار” بودند که هر کدام در مقطعی موقعیت هژمونیک یافته و سپس افول کردند. چگونگی و عوامل ظهور و افول این گفتمان­ ها، میزان انطباق و یا عدم انطباق آنها با گفتمان امام خمینی (ره) و راهبرد پیشگیری از ناپایداری گفتمان انقلاب اسلامی موضوعات مهمی است که در کتاب پیش رو به آن پرداخته شده است.

لازم به ذکر است این کتاب حاصل طرح پژوهشی با عنوان «علل و عوامل ناپایداری گفتمان های سیاسی و راهکارهای حفظ گفتمان انقلاب اسلامی از ناپایداری» بود که از سال ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵ توسط آقای دکتر احمد عزیزخانی در پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق انجام شد.