جریان شناسی فکری فرهنگی بهائیت در ایران معاصر

فتنه بهائیت در شرایطی شکل گرفت که جامعه ایران از سویی در جهل و بی خبری و از سوی دیگر گرفتار استبداد داخلی و استعمار خارجی بود.

در این فضا عده ای فرصت طلب با سوء استفاده از اعتقادات مردم به بدعت در دین و باورهای شیعه دست زدند و فرقه ای به وجود آوردند که جاده صاف کن استعمار شد.

تا کنون صاحب نظران سیاسی و مذهبی نظریات مختلفی برای تحلیل و بررسی شکل‌گیری و عملکرد فرقۀ بهائیت ارائه کرده‌اند.‌این نظریات، همۀ جریان‌ها، از جنبش کمونیستی گرفته تا اقلیت دینی و جنبش اجتماعی را شامل می‌شود.

در مقدمه، ضمن بازخوانی نظریات ارائه‌شده، به نقد و بررسی آنها پرداخته می‌شود؛ سپس چهارچوب نظری مورد نظر که تطابق بیشتری با‌این فرقه دارد، ارائه می‌گردد. البته برخی از نظریات مستقیماً به بهائیت نپرداخته و نقطه عزیمت تحلیل خود را فرقۀ بابیه در نظر گرفته‌اند؛ و ما با توجه به هم پوشانی‌این دو فرقه، آنها را نیز بیان می‌کنیم.

تبیین شاخص های مکتب شهید سلیمانی

مکتب شهید سلیمانی از دل منظومه مکتب اسلام ، اهلبیت و امام به وجود آمد که محور آن ولایت الهی و سلسله طولی آن ولایت پیامبر گرامی اسلام ، ائمه معصوم و چرخه اساسی آن عمل به تکلیف الهی است .

در واقع هنر حاج قاسم سلیمانی در صحنه عمل این بود که آموزه های معارف اسلامی را در سلسله طولی ذکر شده به متن و میدان جهاد ، سیاست و اجتماع وارد ساخت و مکتبی بر بنای منظومه های «عملی» عرضه کرد.

مکتب او یک برنامه عمل از ابتدا تا انتهای راه است برنامه ای که مبتنی بر تعالی بشریت در چهار چوب معارف اسلامی عقلانیت رافت و حلم و آگاهی و البته در میدان بودن است.

انجمن حجتیه

که منشأ و علل انحرافات مفاسد و همچنین اجرا نشدن احکام اسلامی را حضور فرقه بهائیت در جامعه می دانست با دست کشیدن و کنار گذاشتن برخی مبانی و اصول اسلام به مبارزه برضد بهائیان پرداخت و با اقداماتی همچون پرورش مبلغ و انتشار کتاب و مقاله کوشید با آنان مبارزه کند این برداشت انجمن حجتیه که عامل انحطاط جامعه را بهائیان می دانست تا اندازه ای درست می نمود ولی به دلیل ضعف و نارسایی بنیادی در مبانی شناختی و نظری دچار ابهام و سردرگمی شد

و از نیل به هدف اصلی که مبارزه با نظام منحط پادشاهی پهلوی که در پی گسستن آرمانهای دینی و ترک فضایل اخلاقی بود بازماند ،در واقع آنچه انجمن حجتیه بر آن تأکید میکرد مظاهر و تجلی فساد و گمراهی بود نه مبارزه با ریشه های فساد و تباهی؛

قوانین و قواعد بشردوستانه در چه وضعیت هایی اجرا می شوند و چگونه با هم در تعامل اند؟

آیا در یک رویداد همه آنها را می توان اعمال کرد یا فقط به بخشی از آنها استناد می شود و آیا اساساً این مقررات اعمال می شوند؟

در چه وضعیتی می توان گفت مخاصمه واقع شده است؟ جنگ علیه «تروریسم» چه نوع جنگی است؟ وضعیت افراد شرکت کننده در مخاصمه چیست؟ چنانچه مخاصمه مسلحانه ای واقع شود کدام قوانین جنگی باید اعمال گردد؟ چه کسانی را می توان هدف قرار داد یا اسیر کرد؟ کدام دسته از مبارزان از حقوق اسرا بهره مندند؟ وضعیت فردی کسانی که در جنگ شرکت کرده اند چیست؟

زمانه بنیان گذار (5) راهبری های امام خمینی «ره» در هشت سال دفاع مقدس

رهبران و سیاست مداران بزرگ و بنام در بحران ها شناخته می شوند و آن هنگام بهترین زمان برای قضاوت و ارزیابی آنان است .

رهبری و سیاست مداری که در بحرانها نه دست و پای خود را گم کند و نه ملت خود را به هراس افکند تاریخ از او به نیکی یاد خواهد کرد
رژیم بعث تا دندان مسلح ،عراق در حالی که حمایت تمام قدرتهای جهان را پشت سر خود ،داشت به ایران اسلامی حمله کرد و درست در همین ،زمان حضرت امام خمینی آرامش و اقتدار را توأمان معنا کرد؛ هم با کلام و عمل خود ملت را آرام کرد و هم پیام قاطعیت و ایستادگی را منتشر فرمود. در جنگی با این وسعت و ،کیفیت جمع بین خصلتهای اقتدار ،مقاومت دفاع از انسانیت رعایت حقوق بشر پاسداشت اخلاق و ،معنویت ارتباط عاطفی با رزمندگان مشورت ،پذیری محاسبات دقیق سیاسی و در نهایت شناخت مصالح و منافع کشور فقط از معمار کبیر انقلاب بر می آمد.

دیپلماسی سازش و صلح حسنی

در کارزار رسانه ای دشمن اگر تبیین قوی و مستند پیش چشم مردم به ویژه عموم ،نخبگان قرار نگیرد باید در انتظار پنهان ماندن حقایق و سوء استفاده دشمن از فضای سیاسی حاکم بر کشور بود.