اندیشه ها، دیدگاه ها و نظریه های متفکران غربی در دستیابی به نظام سیاسی مطلوب، تاریخ اندیشه سیاسی غرب را پدید آورده است که از یونان باستان آغاز و با فراز و نشیب های فراوان به قرن بیست و یکم رسیده است. در تاریخ طولانی اندیشه سیاسی غرب، عصر اصلاح دینی تا قرن بیستم یک مقطع مهم و نیز، حاوی تازگی های بسیار در عرصه اندیشه سیاسی تلقی می شود. اندیشه سیاسی غرب بدون نقد منتشر می شود اما نقدی که در این کتاب انجام گرفته است، منصفانه و با توجه به نیازها و الگوهای اسلامی می باشد.

درباره اندیشه سیاسی غرب از عصر اصلاح دینی تا قرن بیستم سخن بسیار رفته است و کتاب های متعددی در این زمینه به رشته تحریر درآمده است اما نگارش کتابی آموزشی در این باره که توأم با نقد ملایم از اندیشه سیاسی غرب باشد، در بازار به چشم نمی خورد. سؤال اصلی عبارت است: “مهم ترین اندیشه های سیاسی عصر اصلاح دینی تا قرن بیستم چیست؟” سئوالات فرعی عبارتند از: چیستی اندیشه سیاسی توماس مور، ژان بدن، توماس هابز، جان لاک، مونتسکیو، ژان ژاک روسو و نیز اندیشه سیاسی رفرماسیون، نظریه حقوق طبیعی، فلسفه سیاسی روشنگری، محافظه کاری و لیبرالیسم.

ارائه تصویری کلی اما جامع از اندیشه های سیاسی غرب قرون پانزده تا بیست میلادی هدف این کتاب است. مباحث به صورت توصیفی و در عین حال، تحلیلی عرضه شده است و چون از تاریخ اندیشه سیاسی غرب سخن رفته است، اندیشه ها به ترتیب تاریخ ظهور و بروز مورد مطالعه قرار گرفته است.

کتاب حاضر، مقایسه اندیشه ها و نظریات سیاسی مطرح شده در یک قرن اخیر از سوی مکاتب فکری و سیاسی جهان غرب و اسلام است.
در این اثر ابتدا کلیاتی در مورد ویژگی های نظام بین الملل در قرن بیستم ارایه شده و پس از آن عوامل تاثیرگذار بر اندیشه های سیاسی موجود در این قرن، مورد تجزیه و تحلیل تاریخی قرار گرفته است.
آنگاه به ظهور مکاتب سیاسی همچون: نازیسم، نظام های توتالیتر (تمامیت خواه) و فاشیسم که دارای روحیه استبدادی بود، اشاره شده و فراز و نشیب های سیاسی این مکاتب سیاسی، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
در ادامه نویسنده به معرفی لیبرالیسم و سیر تاریخی آن پرداخته و انواع، ابعاد، مبانی، اصول و شاخص های این مکتب فکری و سیاسی بررسی نموده و انتقاداتی که به این مکتب وارد است را بان کرده است.

در بخش های دیگری از نوشتار حاضر نگارنده به معرفی اندیشه های مکاتبی مانند: ناسیونالیسم، الیتیسم (نخبه گرایی)، مارکسیسم، آنارشیسم (بی قانونی)، فمنیسم، مدرنیسم و پست مدرنیسم پرداخته و مولفه های مهم این مکاتب را بررسی کرده است.
وی آنگاه به معرفی اندیشه های سیاسی جدید در جهان اسلام که عمدتاً از سوی امام خمینی به دنیا معرفی شده است، پرداخته و امتیازات این نوع اندیشه را بیان و با سایر مکاتب سیاسی مقایسه نموده است.

بصیرت دینی دو مرحله دارد:
1-«بصیرت نسبت به دین» که مراد از آن بینش صحیح، جامع، نظامند و عمیق همراه با گرایش قلبی نسبت به اسلام ناب است که زمینه ساز انجام اعمال صالح می گردد.
2- « بصیرت بر آمده از دین» که مراد از آن بینایی قلبی، درک باطنی، بینش روشن نسبت به حقایق ( از جمله خود دین) است که در پرتو «ایمان و التزام قلبی» و «پای بندی عملی به اسلام» از جانب خدای رحمان به انسان اعطا می شود.
پژوهش پیش رو، کاوشی در بصیرت دینی به معنای اول است که در سه بخش اساسی، چیستی، چرایی و چگونگی ارتقاء آن سازمان یافته است.

کتاب حاضر در سه بخش تدوین شده است که در بخش اول آن علم قراآت، تاریخ و پیدایش آن و رابطه آن با علم تجوید و دیگر روشهای قرائت قرآن بحث شده است .
در بخش دوم کتاب اختصاص به ادای حروف دارد و در آن مباحث شناخت حروف، مخارج و صفات آن مطرح گردیده
و در بخش پایانی کتاب مسائل مربوط به وقف ابتدا تحت عنوان حفظ الوقوف پرداخته شده است در این بخش بر کیفیت وقف آخر کلمات و ارائه سه دیدگاه (ابن جزری و ابوعمرودانی) و (وقف قبیح ) و (وقف در گزینش جدید)  مورد بحث قرار گرفته است.

43 سال از انقلاب اسلامی گذشت. مطابق آمار، 80 درصد جمعیت کشور بعد از انقلاب متولد شدند. یعنی حدود 50 میلیون نفر از جمعیت 80 میلیونی ایران دوران رژیم پهلوی را ندیدند و هیچ تجربه فردی از آن دوران ندارند. اگر جمعیت زیر 10 سال در بهمن 1357 را هم به این آمار اضافه کنیم، شمار افرادی که تجریه یا خاطرات دقیقی از وضعیت آن دوران ندارند، بسیار زیاد تر می شود. از این رو، طبیعی است که بعد از چهار دهه از انقلاب سال 1357، سوال شود که چرا انقلاب شد؟ نسل بعد از انقلاب به رغم همه تحلیل های فنی و علمی که محققان داخلی و خارجی به چرایی انقلاب ارائه داده اند، در این حقیقت تردیدی ندارند که هیچ جامعه ای از فرط سر خوشی دست به انقلاب نمی زند. هر انقلابی در بستر شرابط نامطلوب زمانه خود بروز می کند. اگر شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خوب و مناسب باشد، اعتراضات اجتماعی شکل نمی گیردو اگر بروز کند نمی تواند فراگیر باشد و همه توده های مردم را علیه نظام بسیج نماید. اما این حقیقت تردید ناپذیر، اکنون به دلایل مختلفی با تردید آفرینی هایی روبروشده است.گزارشی که در این کتابچه آمده است کوششی علمی است در منابع معتبر برای تحلیل این مسئله که اگر انقلاب نمی شد، آیا وضع کشور بهتر می شد؟ از این رو در این کتاب تلاش شد تا مهم ترین مسائل دوره سلطنت محمد رضا شاه از منابع بسیار متعدد تاریخ دوران پهلوی به خصوص خاطرات کسانی که از نزدیک زمام امور در دستشان بود، استخراج و بدون هر نوع قلم فرسایی به صورت موجز، تحلیل و تبیین شود و خواننده محترم خود از روند وضعیت ترسیم شده نتیجه بگیرد که اگر انقلاب نمی شد، چه می شد؟
مجموعه جهاد تبیین یکی از جدید ترین آثار پژوهشگاه امام صادق علیه السلام است که دوره 9 جلدی با عناوین و موضوعات
1. اگر انقلاب نمی شد! (131 صفحه) 350.000 ریال
2. جهاد تبیین در شرایط تهاجم ترکیبی دشمن (96 صفحه) 200.000 ریال
3. راز یک عمر دشمنی با ایران (120 صفحه)
450.000 ریال
4. ملتی که تحقیر نمی پذیرد(96 صفحه) 220.000 ریال
5. چرا تسخیر ؟ (144 صفحه) 300.000 ریال
6. استقلال ایران در جنگ روایت ها (132 صفحه) 500.000 ریال
7. دخل و خرج ما در منطقه (144 صفحه) 540.000 ریال
8. تلازم دین و سیاست (144 صفحه) 220.000 ریال
9. نظام ولایی (180 صفحه) 220.000 ریال
خدمت علاقمندان ارائه می گردد.

جریان شناسی به مجموعه ای از احزاب و گروه های سیاسی با مبانی فکری و اعتقادی مشترک اطلاق می گردد.
جریان اسلامی که حزب موتلفه از تشکل های برجسته آن است، در حال حاضر به دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب تقسیم می شود.
حزب موتلفه اسلامی در میان احزاب اصولگرا، قدیمی ترین حزب به شمار می رود. اما آنچه آن را شاخص تر می سازد محوریت این حزب در میان احزاب اصولگراست.
عضویت اعضای موثر جامعه اسلامی مهندسین و ورزشکاران، جامعه اسلامی فرهنگیان، جامعه زینب، انجمن های اسلامی اصناف و بازار، آبادگران جوان، جامعه وعاظ و … در شورای مرکزی این حزب و برگزاری جلسات متعدد اصولگرایان، همچون آخرین مجمع عمومی جبهه پیروان خط امام و رهبری در دفتر این حزب و نقش موثر برخی اعضای این حزب در تاسیس دیگر تشکل های اصولگرا اثبات کننده محوریت این حزب در میان دیگر احزاب اصولگراست.

این کتاب به بررسی و جریان شناسی این حزب می پردازد.

شناخت نهضت آزادی با توجه به ویژگی های آن، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
یکی از این خصوصیات همان طور که در مقدمه کتاب هم به آن اشاره شده بحث پیشگامی این نهضت در اصلاح طلبی دینی است که در گروه ها و اشخاص بعد از خود هم تأثیر گذار بوده است.
مطلب بعدی که در اهمیت شناخت این گروه موثر بوده ، انتصاب رهبر نهضت آزادی به سمت اولین نخست وزیر دولت موقت جمهوری اسلامی ایران می باشد.
همین ویژگی هایی که ذکر شد باعث شده پژوهشکده تحقیقات اسلامی کتابی به نویسندگی جناب آقای قدرت الله بهرامی تولید کند و انتشارات زمزم هدایت هم در پاییز ۱۳۹۰آن را به چاپ رساند.

معرفی بخش های مختلف

بعد از مقدمه، مطالب فصل اول به کلیاتی درباره این گروه می پردازد. معرفی اجمالی ، بیان قلمرو فعالیت و ارتباطات ، خطّ مشی کلی ، اهداف ، بیان ویژگی ها و… مواردی است که نویسنده به آن می پردازد. مهندس مهدی بازرگان در صفحه ۲۵ در زمینه روند و اهداف شکل گیری نهضت آزادی چنین می گوید:

….از درون جبهه ملی ، نهضت آزادی به وجود آمد که هم وارث نهضت مقاومت ملی بود و هم فرازنده و بلند کننده شعر «شاه، سلطنت کند و نه حکومت».

همچنین در ادامه آمده است که نهضت آزادی در طول جبهه ملی است و یکی از اصول چهارگانه آن، پیروی از خط مشی مصدق می باشد. در فصل دوم به تاریخچه و سیر تحولات درونی نهضت آزادی پرداخته شده است، در ابتدای این فصل به صورت مختصر فضای حاکم بر دهه ۱۳۳۰ ایران بیان شده است و سپس علل شکل گیری نهضت آزادی بررسی شده است. نویسنده در ادامه بنیان گذاران نهضت ۱٫مهندس مهدی بازرگان ، ۲٫آیت الله سید محمود طالقانی ، ۳٫ دکتر یدالله سحابی را به صورت مختصر معرفی می کند. در صفحه ۶۸ در باره آیت الله طالقانی چنین می خوانیم :

…آیت الله طالقانی تا سال ۱۳۴۴ در صف نهضت آزادی بود . پس از آن نیز راه خود را که همان ادامه مبارزه بود ادامه داد. نهضت آزادی به مبارزه پارلمانی معتقد بود و این شیوه با تفکر آقای طالقانی سازگاری نداشت . ایشان تا پیروزی انقلاب اسلامی یا در زندان بود یا در تبعید ؛ در حالی که تفکر هیچ کدام از اعضای نهضت آزادی این گونه نبود . هدف آقای طالقانی از همکاری با نهضت آزادی مبارزه با رژیم پهلوی بود؛ همانگونه که این همکاری را با فدائیان اسلام و حتی جبهه ملی نیز داشت.

در ادامه مطالب این فصل آثار مثبت و منفی ، سیاسست های داخلی و خارجی ، تجدید حیات نهضت آزادی در سال ۵۶-۵۷، نهضت آزادی از زمان حاکمیت تا سقوط (۱۵ بهمن ۵۷ تا ۱۴ آبان ۵۸) ، اصول سیاست خارجی دولت بازرگان ، نهضت آزادی پس از سقوط دولت موقت تا دوم خرداد ۷۶ و در نهایت نهضت آزادی پس از دوم خرداد ۷۶ تا کنون مورد بررسی قرار گرفته است.

فصل سوم به مبانی فکری نهضت آزادی می پردازد. عناوین این فصل بدین شرحند: اسلام منهای روحانیت ، اعتقاد به آزادی ، اعتقاد به مصدق ، اعتقاد به اثبات دین از راه علوم تجربی (علم زدگی)، غرب گرایی ، عدم اعتقاد به اصل ولایت فقیه ، اعتقاد به دموکراسی ، اعتقاد به اعلامیه جهانی حقوق بشر و التقاط اسلام با ناسیونالیسم و لیبرالیسم . لازم به ذکر است آقای بهرامی نویسنده محترم کتاب بعد از بیان مبانی فکری نهضت آزادی تا حدودی با آوردن مطالب مستندی از جمله مطالبی از شهید مطهری این تفکرات را به چالش کشیده است .

فصل چهارم دیدگاه های نهضت آزادی بیان شده است.
اولین مطلب، دیدگاه نهضت آزادی درباره امام خمینی(ره) می باشد که نویسنده کتاب از صفحه ۱۵۷تا ۱۶۰به آن پرداخته است. بعد از آن دیدگاه نهضت آزادی درباره نظام جمهوری اسلامی مورد بررسی قرار گرفته است.
دیدگاه این گروه درباره جبهه ملی ، درباره سلطنت ، سازمان مجاهدین خلق (منافقین)، دیدگاه سازمان مجاهدین خلق درباره نهضت آزادی ، دیدگاه آنها درباره آیت الله منتظری و آیت الله شریعتمداری ، در باره جنگ تحمیلی ، رابطه با آمریکا از دیگر مطالب فصل چهارم می باشد.
اما فصل پنجم اختصاص به عملکرد نهضت آزادی دارد. عملکرد این گروه به دو قسمت عمده یعنی قبل و بعد از انقلاب تقسیم شده است که البته هرکدام از این بخش های کلی، به بخش های ریزتری تقسیم شده است. عملکرد پیش از انقلاب از سه وجه سیاسی ، ضد امنیت ملی و عملکرد مذهبی مورد بررسی قرار گرفته است و عمکرد پس از انقلاب در سه شاخه سیاسی ، دفاعی امنیتی و فرهنگی بررسی شده است.
آقای قدرت الله بهرامی در فصل ششم پایگاه های اجتماعی نهضت آزادی را مورد بررسی قرار داده است.
در پایان باید باید گفت چون این کتاب به خیلی از مسائل به صورت گذرا اشاره کرده و به عنوان فتح باب ورود پیدا کرده است ، نباید انتظار این را داشته باشیم، نهضت آزادی به صورت کامل به ما معرفی شود. بلکه ادامه تحقیق به مخاطب سپرده شده است.

کتاب پیش رو درباره مبانی فقهی شیعه و اهل سنت در زمینه ابعاد فقهی قیام امام حسین علیه السلام است. نویسنده به دیدگاه دو مکتب فقهی شیعه و اهل سنت در مورد علل و آثار قیام امام حسین و مشروعیت آن پرداخته است. وی ابتدا از منظر فقه سیاسی شیعه به مقوله قیام عاشورا نگریسته و این قیام را حرکتی در جهت احیای فریضه امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اسلامی و تلاش برای اصلاح امت اسلامی ارزیابی نموده و با توجه به غیر مشروع بودن حکومت یزید بن معاویه و ظالم بودن این نظام، ادله مشروعیت جهاد علیه چنین حکومت فاسدی را بیان کرده و محوریت امام معصوم علیه السلام در زمینه مقوله جهاد را تبیین نموده است.

سپس، از منظر اهل سنت به این موضوع نگریسته و ادله مشروعیت قیام علیه باغیان و طاغوتیان را از منظر آن ها بررسی کرده و وجوب مقاتله و جهاد با باغیان و طاغوتیان را بر اساس ادله کتاب، سنت، اجماع، عقل و سیره بیان کرده است.

در سال 84 پیروزی گفتمان عدالت، نوید تحقق شعارهای اصیل انقلاب اسلامی و گفتمان معیار (امام خمینی و رهبر معظم انقلاب) را می داد؛ ولی این حرکت پس از چندی، به ویژه در دولت دهم، از گفتمان اصیل انقلاب منحرف شد.

با این وصف، خطر انحراف همیشه در کمین دولت ها، گروه ها و افراد بوده و ضربات سنگین و بعضا جبران ناپذیری از این طریق بر انقلاب تحمیل شده است و این نگرانی برای دلسوزان انقلاب اسلامی وجود دارد که افراد و گروه های منحرف به پست های کلیدی دست نیابند. دولت نهم و دهم نیز از این قاعده مستثنا نیست.

رهبر انقلاب، همواره بر خطر انحراف در دولت ها و گروه ها اشراف داشته و درباره آنها تذکر داده است. برای مثال، پس از دوم خرداد، به ویژه پس از وقایع هجده تیر ۱۳۷۸، مقام معظم رهبری به گفتمان سازی های ویژه ای برای بازگشت انقلاب به مسیر اصلی خود پرداختند و همان سال را سال امام خمینی نام گذاردند، که هدف اصلی آن احیای گفتمان امام بود. بعد از آن، ایشان گفتمان خودی و غیر خودی را مطرح کردند و پس از آن نیز گفتمان های دیگر؛ تا اینکه به گفتمان اصول گرایی و انتخابات سال 84 رسید. با توجه به تجارب، رهبر انقلاب در اولین دیدارشان با هیئت دولت در شهریور 1384، درباره ی خطر شکل گیری «انحراف» در دولت هشدارهای لازم را دادند.

شناخت گروهی که در دولت نهم و دهم شکل گرفت و حاشیه های فراوانی بر جای گذاشت، با تکیه بر معیارها و ملاک های گفتمان امام خمینی و رهبر معظم انقلاب که همان اسلام ناب محمدی (ص) است، تجربه ای گران سنگ در اختیار دلسوزان انقلاب اعم از آحاد مردم و مسئولان قرار می دهد تا انقلاب دچار زیان های سنگین نشود. این کتاب در پی انجام این مهم است.