در بخش مربوط به خانواده، مسائلی چون اعتقادات، حقوق، نظام تربیتی، جامعه شناسی، روان شناسی و … وجود دارد که اسلام به طور کافی آن ها را تبیین کرده است و همان گونه که روشن است، هریک از موضوعات یاد شده در تخصص های متنوع جای می گیردو کتاب های متعددی نیز عهده دار بیان آن ها شده است. آنچه پیش روی شماست اندکی از انبوه مسائل خانوادگی است که در پانزده درس ارائه شده است. متن اصلی دروس مطابق با فتاوای امام خمینی(ره) می باشد، مباحث اخلاقی آن نیز با تکیه بر آیات و روایات تنظیم شده است، در برخی موارد فتاوای مقام معظم رهبری نیز زینت بخش صفحات کتاب گشته است. نظر به آموزشی بودن این اثر در آخر دروس چند پرسش نیز اضافه شده که طرح آن ها برای مربیان یا دانش آموختگان ارجمند جنبه راهنمایی دارد.
کتاب حاضر در پانزده درس به شرح ذیل می باشد:
درس اول: تشکیل خانواده
درس دوم: محارم
درس سوم: حقوق شوهر
درس چهارم: حقوق زن
درس پنجم: امور زناشویی
درس ششم: حقوق کودک
درس هفتم: تنظیم خانواده
درس هشتم : پاکی ها و ناپاکی ها
درس نهم : تغذیه و بهداشت
درس دهم : اخلاق خانواده
درس یازدهم: هدایت و حمایت
درس دوازدهم: شغل و درآمد ها
درس سیزدهم:روابط اجتماعی
درس چهاردهم: ناسازگاری
درس پانزدهم: طلاق

تبیین و تشریح برخی از «معجزات علمی» و پزشکی موجود در سخنان امام علی (ع) در «نهج البلاغه» موضوع این اثر می باشد که در موضوعات گوناگون سامان داده شده است. نویسنده پس از بیان کلیاتی پیرامون نهج البلاغه، امام علی (ع)، مفهوم شناسی طب و پزشکی، به گزاره های طبی نهج البلاغه، تاریخچه این علم، اهمیت علم از دیدگاه علی (ع) و هدف از بیان مطالب علمی در این کتاب را در مقدمه توضیح داده و در فصل اول به آفرینش انسان از خاک و مراحل گوناگون آن مانند خلقت از نطفه، مرحله علقه، مضغه، جنینی و مرگ پرداخته و در ادامه حواس انسان را مورد توجه قرار داده است.

فصل چهارم به برخی اعضای بدن یعنی دستگاه تنفس، حلق، قلب و هماهنگی بین اعضاء و جوارح پرداخته و در بخش مربوط به بهداشت تغذیه، عسل، ممنوعیت شراب و ضررهای پرخوری را تشریح نموده است. در فصل مربوط به بهداشت جنسی، ضررهای مربوط به گناهان زنا، لواط و چشم چرانی ذکر گردیده و در پایان تحت عنوان سلامت به مواردی مانند وراثت و ژنتیک، تاثیر سرما و گرما بر بدن، رابطه بیماری وبا و آب و رابطه روح و جسم در بیماری پرداخته شده است.

مؤلف کتاب را در سه بخش نوشته است که نقل حدیث در عصر رسالت و پس از آن، سرچشمه علم پیشوایان شیعه و چگونگی شکل گیری و تدوین حدیث شیعه عنوان های مطالب این کتاب هستند.

نگارنده در مقدمه بخش اول کتاب درباره نزول قرآن و نگارش آن در زمان پیامبر چنین می نویسد:

همواره پیرامون آیات، پرسش های از آن حضرت پرسیده می شد و آن جناب بیاناتی می فرمودند که برخی از آنها جنبه تفسیر و تشریح آیات را داشت و برخی شامل تفصیل و تشریح احکام و قوانین قرآن و گاه بیان شان نزول آیات و سوره های می شد؛ در طول این مدت، به ویژه پس از هجرت پیامبر اکرم به مدینه که قوانین اسلام در احوال فردی و شئون اجتماعی راه توسعه را می پیمود، حضرت ابتدا یا پس از پرسش مسلمانان، بیاناتی در یکی از این زمینه ها ارائه می فرمودند: عقاید، اخلاق، عبادات، قوانین اجتماعی، مدنی، جنایی، کیفری، اخلاق شخصی، آداب معاشرت، کیفیت تشکیل خانواده، سلوک عملی و تشویق به تحصیل فضایل. این سخنان برنامه مسلمانان شمرده می شد و از این رو به آن اهمیت می دادند و در گوش سپردن به آن دقت و همت داشتند.

بدیهی است تا پیامبر اکرم خود در میان مردم بودند و دسترسی به این واسطه میان خدا و مردم در انتقال پیام و خواست الهی به سهولت میسر می شد، پس اهمیت حدیث چنان که باید مشهود نبود. با رحلت حضرت، مردم احساس کردند نیاز بیشتری به احادیث پیامبر دارند؛ از این رو نویسنده درباره اهمیت نگارش و دریافت حدیث بعد از پیامبر در شیعه و اهل سنت چنین نوشته است:

پس از قرآن، دومین مرجع برای شناخت احکام و عقاید دینی، سنت و حدیث پیامبر است. افزون بر اجمال در آیات قرآن، برای دریافت درست مفاهیم وحی، به ویژه آیات متشابه که زمینه برداشت های گوناگون و اختلاف مفهومی در آن گسترده تر است، نیاز به سنت و تبیین معصوم نمود بیشتری می یابد. این نیاز با دو رویکرد پاسخ داده شده:

1- شیعه: با توجه به روایت«انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی» دایره این مرجعیت را منحصر در عترت نبوی که تعین یافته بود دانستند و مرجعیت مطلق دینی اصحاب را با استناد به آیات و روایات نپذیرفتند.

2-اهل سنت: اهل سنت برای حل این مسئله عمل اصحاب را به سنت رسول خدا ضمیمه کردند. در توجیه این سخن گفته شد: اصحاب با پیامبر بودند و به آنچه از ایشان شنیده بودند عملی کردند و حضرت خود بر اعمال آنها نظارت داشتند؛ علاوه بر این که اصحاب عدول امت به شمار می رفتند و عمل آنان برای دیگران حجت بود و آنچه را طبقه تابعین از اصحاب می شنیدند برای دیگران نقل و روایت می کردند. این گونه حدیث ایجاد و متداول و از برخی به برخی دیگر نقل شد و همدوش قرآن، ملاک عمل مردم و راهنمای امت قرار گرفت.

در ادامه نویسنده عناوین بخش دوم کتاب را چنین برمی شمارد:

دستورهای الهی از دیدگاه اهل بیت، هدایت الهی و لزوم استمرار آن، قرآن و راهنمایی به هدایت کنندگان، معیار دانش و آگاهی در شناخت یابی به امام، اتفاق فریقین بر دانش گسترده اهل بیت، منزلت امام علی نزد رسول خدا، پیشوایان شیعه و ادعای آگاهی انحصاری، خاستگاه دانش امام به قرآن و سنت و دانش اختصاصی امام به آن.

وی همچنین درباره منزلت امام علی نزد رسول خدا چنین می نویسد:

جایگاه امام علی نزد پیامبر را می توان با مروری بر گزارش ها و روایات فراوان طرح شده در این حوزه از زبان امام علی و دیگران به دست آورد. امام علی در بیان جایگاهشان نسبت به پیامبر بیان می کنند: «هیچ یک از اطرافیان پیامبر منزلت و جایگاه مرا نزد پیامبر نداشتند؛ من هر سحرگاه نزد ایشان می رفتم.» خلیفه اول نیز با تایید این سخن، امام علی را نزدیک ترین افراد به پیامبر و کسی که در چشم پیامبر از همه بزرگ تر بود و آن که بیشترین بهره را از پیامبر برد معرفی کند.

نتیجه این پیوند گسترده آن گونه شد که حضرت خود را دانش آموخته ممتاز و کامل مکتب پیامبر می دانستند و از مسلمانان می خواستند پرسش های خود را با ایشان در میان بگذارند.

نتیجه بهره گیری فراوان از پیامبر نشر و انتقال آن در قالب الفاظ علوی به نسل های پیش رو بود. بر این اساس تبلور استفاده کامل از محضر رسول خدا را می توان در سخنان و روایات نقل شده از امام علی ملاحظه داشت و ریشه گفتار امام علی را در سخنان و تعالیم رسول خدا جست وجو نمود.

موضوع کتاب حاضر، بررسی بخشی از «اعجاز علمی و بلاغی قرآن کریم» است. در این راستا ابتدا کلیاتی درباره قرآن کریم و معلومات عمومی آن مانند اسامی قرآن، معنای نزول آن بر هفت حرف، کم یا زیاد شدن آن، کتابت و آفریده شدن قرآن کریم، بیان گردیده است. در ادامه تحت عنوان پرتوهای قرآنی، درباره برخی از کلمات قرآنی و دقت قرآن در بکارگیری آن ها آورده شده و سپس اعجاز بلاغی در قرآن و اعترافات برخی شخصیت های معروف جهانی در این باره مورد بررسی قرار گرفته است.

در نهایت نیز به اعجار علمی قرآن در زمینه های مختلفی مانند دست و انگشتان، معجزه گل سرخ، حرکت ابرها و معجزه صلب و ترائب، پرداخته شده است. ویراستار علمی کتاب، توضیحاتی در ارتباط با مبحث اعجاز علمی و نیز شرح حال کوتاهی از برخی شخصیت های برجسته که شهرت جهانی داشته اند، به صورت پانویس، اضافه نموده است. از ترجمه بخشی از کتاب اصلی که به بحث اعجاز عددی قرآن کریم اختصاص داشته، به دلیل مناقشاتی پرهیز شده است.

کتاب حاضر در قالب 30 درس به آموزش روانخوانی و تجوید قرآن کریم می پردازد.