کتاب حاضر، تلاشی روشمند برای تبیین نظریه مقاومت مبتنی بر اندیشه حضرت امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله سید علی خامنه ای (مدظله) است.

نظریه مقاومت به مثابه یک مجموعه برخوردار از ساختار و محتوا به صورت قابل توجهی با بنیان های فلسفی ، فکری و اجتماعی اسلامی ارتباط دارد.
ارتباط نفس الامری نظریه مقاومت با مبانی اسلامی از ویژگی های اصلی این نظریه است ، صورت بندی نظریه مقاومت در بعد مفاهیم ، ساختار معرفتی و روش های کاربردی از مبانی اسلامی الهام می گیرد.
نوع تعامل اجتماعی و فرهنگی نظریه مقاومت با فرهنگ بومی و غیر بومی متاثر از منطق اسلام در توجه به زمینه های معنوی و مادی است.

میدان جهاد و شهادت جلوه گاه انسانهای پاکباخته ای است که با حضور شجاعانه خود در میدان مبارزه با دشمن، به غیر از خدا از هیچ کس نترسیدند و در نزد پروردگار خویش روزی می خورند.
حضور در این عرصه نیازمند آدابی است که آگاهی از آنها انسان را به سر منزل سعادت و شهامت رهنمود می کند.
لذا دانستن معنای جهاد و دفاع، شهید و شهادت برای درک بهتر این مسأله ضروری است تا با نگاه به متون دینی، سیمای مجاهدان را بشناسیم و با کوشش در همه عرصه های جهاد به منزلت شهیدان راه پیدا کنیم.
این امر با تقویت روحیه شهادت طلبی و باور به امدادهای غیبی و توجه به پیامدهای ترک جهاد امکان پذیر است تا به پاداش و مقام شفاعت آنها برسیم و اولین قدم؛ عمل به وظیفه نسبت به مجاهدان و شهدای راه حق است.

از منظر قرآن کریم، سعادت و خوشبختی انسان در گرو بصیرت اوست و “بینای” واقعی کسی است که دارای “بصیرت درونی” باشد؛ در غیر این صورت کوری بیش نیست. همچنین اعتبار و ارزش هر انسانی به میزان بصیرت و آگاهی و حکمت اوست. پس شناخت ابعاد و مراتب، عوامل و موانع و آثار و الگوهای بصیرت نقش بسزائی در نیل به جایگاه سعادت و خوشبختی در جهات گوناگون را دارد و همچنین در درجه بالاتر، راهیابی انسان به مقام قرب الهی را تسهیل می کند.

موضوع اصلی این کتاب حول محور “بصیرت” است.

عناوین فصل های این کتاب عبارت است از:

فصل اول: مفهوم شناسی بصیرت
فصل دوم: مراتب و ابعاد بصیرت از منظر قرآن کریم
فصل سوم: عوامل بصیرت از منظر قرآن کریم
فصل چهارم: موانع بصیرت از منظر قرآن کریم
فصل پنجم: آثار بصیرت از منظر قرآن کریم
فصل ششم: الگوهای بصیرت از منظر قرآن کریم

شیوه تنظیم مطالب هر فصل و قسمت های مختلف بدین قرار است:

1- مقدمه مختصر و مناسب در اول هر فصل
2- استناد به آیه یا آیات متناسب همان بحث
3- تبیین و توضیح آیات در نگاه روایات (در صورت وجود روایات ذیل آیات)
4- جمع بندی پایان هر بحث