این کتاب به جریان شناسی تفکر التقاطی در ایران معاصر طی چند بخش می پردازد:

نخست در بخش اول، جریان شناسی التقاط در عصر قاجار در دو قسمت مورد توجه قرار می گیرد، یکی از ابتدای حاکمیت قاجار تا انقلاب مشروطه یعنی تا ۱۲۸۵ و دیگری از انقلاب مشروطه تا ابتدای حاکمیت رضاشاه (پهلوی اول) یعنی تا ۱۳۰۴ شمسی فرآیند شکل گیری جریان التقاطی، نمادها، نمودها و آثار آن، گرایش های مختلف تفکر التقاطی در این دوران، مبانی فکری و اصول التقاطیون این عصر، برجسته ترین رهبران و روش های این جریان، از مباحثی است که به آن پرداخته شده است.

بخش دوم به جریان شناسی افکار التقاطی در عصر پهلوی اختصاص دارد. این بخش نیز طی دو قسمت مطرح می شود. ابتدا تفکرها، گرایش ها و رهبران التقاطی و مبانی فکری آن ها در زمان پهلوی اول یعنی رضاشاه (۱۳۰۴-۱۳۲۰ش) و سپس همین مباحث در زمان پهلوی دوم، محمدرضا شاه (۱۳۲۰-۱۳۵۷ش) مورد توجه قرار می گیرد. بررسی، تحلیل، تطبیق و نقد گرایش های التقاطی این دوره با مبانی اسلام اصیل نیز (در حد وسع)، قسمت دیگری از مباحث این بخش خواهد بود.

بخش سوم کتاب به جریان شناسی اندیشه های التقاطی در عصر جمهوری اسلامی ایران (۱۳۵۷-۱۳۹۳ش) اختصاص دارد. در این بخش نیز فرایند شکل گیری افکار التقاطی، رهبران و انواع اندیشه های التقاطی در دوره حاکمیت جمهوری اسلامی ایران بررسی می شود.