بصیرت دینی را می توان به دو گونه تعریف کرد:

1.«بصیرت به دین» و منظور از آن، علم و معرفت به همه جوانب دین است.

2.«بصیرت برآمده از دین» و آن، بصیرتی است که پس از معرفت و آگاهی درباره دین و عمل به آموزه ها و دستورهای دینی، از جانب خدای رحمان به انسان عطا می شود.

پژوهش پیش رو کاوشی در بصیرت دینی به معنای دوم است.

پژوهش صورت گرفته در سه بخش اساسی: «چیستی بصیرت دینی»، «چرایی بصیرت دینی»، و «چگونگی بصیرت دینی و ارتقای آن» سامان یافته است.

در بخش اول (چیستی بصیرت دینی)، نظام مفهومی سه کلیدواژه «بصیرت»، «دین» و «بصیرت دینی»، تبیین شده و مولفه ها، شاخص ها و مراتب بصیرت دینی و ویژگی های صاحبان بصیرت دینی مورد بحث قرار گرفته است.

در بخش دوم (چرایی بصیرت دین)، مبانی بصیرت دینی، اهمیت بصیرت دینی، آثار و برکات بصیرت دینی و پیامدهای فقدان بصیرت دینی تشریح شده است.

در بخش سوم (چگونگی بصیرت دینی و ارتقای آن)، عوامل بصیرت آفرین و زمینه های تحقق بصیرت دینی، موانع و آفات، و راهکارهای تحقق و ارتقای بصیرت دینی، به ویژه در سازمان ها مورد توجه قرار گرفته و تبیین شده است.